Over mij

Ik ben Nadia. 43 jaar, moeder van een dochter die minstens zo temperamentvol en ongewoon is als ik. Ik ben ondernemer, coach, organisator van Het Happy Festival samen met Roos Doornbos.

Wat willekeurige dingen over mij: ik ben vegetariër, van dansen word ik blij, ik luister het liefst een miljoen keer naar dezelfde 20 liedjes, hou van koken, mijn vriendinnen, ondernemen, de sauna en kickboksen.

Ik maak me heel veel zorgen over de planeet en het klimaat, ben feminist en word onrustig van alle onrecht en ongelijkwaardigheid in de wereld. Ik stam af van oer-Hollandse voorouders, maar ook van joodse voorouders die wortels hebben in o.a. Israël, Duitsland en Spanje.

Mijn vrije tijd breng ik het liefst door in de zon met een fijn boek, een serie of een cryptogram. Op feestjes of in de kroeg ben ik zelden te vinden, ik raak al overprikkeld bij de gedachte. Ik eet het liefst pizza en pure chocolade (maar liever niet tegelijk, haha) en je kan mij een echte theeleut noemen.

Wat je verder over mij moet weten is dat ik een enorm scherp gevoel voor humor heb, heel snel en diepgaand denk en vaak verder denk dan alleen de bovenste laag. Ik doorzie snel systemen en patronen en ben zeer fijngevoelig. Mede hierdoor ga ik niet echt aan van korte oppervlakkige gesprekken en contacten. Veel liever ga ik diepte in.

Allemaal kwaliteiten die ik als coach inzet. Het heeft wel even geduurd voor ik op dat punt kwam dat ik al die dingen als kwaliteiten zag en niet als hindernissen.

Ik voel me eigenlijk al zo lang als ik me kan herinneren anders dan anderen en heb oprecht moeite met mijn plek innemen in de wereld. Het woordje ‘te’ werd vaak op me geplakt vroeger: te snel, te gevoelig, te emotioneel, te ingewikkeld. Aansluiting vinden ging me moeilijk af en ik voelde me vaak eenzaam. Lang paste ik me zo goed en zo kwaad als het ging aan.

En toen liep ik vast. En nog een keer. En nog een keer. Er op terugkijkend ben ik dankbaar voor deze periodes in mijn leven; ik ging hulp zoeken om me niet meer zo rot, down en leeg te voelen. Verbinding met mijn leven, met mijn plek op de wereld maken.

Long story short: in het werken aan mezelf en mezelf helemaal accepteren zoals ik ben ontdekte ik dat ik iets voor anderen wilde en kon betekenen. Juist door die kwaliteiten waardoor ik me altijd raar en lastig voelde.

En zo geschiedde, ik rondde mijn opleiding af en werd coach. En nog veel meer dan dat: in het opzetten van mijn bedrijf en zoekende naar mijn klanten en netwerk besloot ik samen met mijn ondernemende buurvrouw en ondertussen goede vriendin Rosa een festival op te zetten. En dat is uit aan het groeien naar een levendige community. Daar lees je hier binnenkort meer over.

Gaat het nu altijd goed met me? Nee. Tegenslagen, mislukkingen en mindere periodes horen er bij. Soms loop ik mezelf weer zo hard voorbij dat ik meteen weer zoek naar het best passende label in de hoop een antwoord te vinden wat er mis is met me. ADD, (hoog)begaafd, ADH, HSP, Autisme. Zodra ik weer google op kenmerken van… weet ik dat ik te veel van mezelf heb gevraagd en dat ik niet goed op mijn grenzen en specifieke behoeften let.

Het zit ’em daarin: bewust zijn van wat ik doe en waarom. Ik hoef niet perse het passende etiketje te vinden, ik heb vooral mijn leven zo in te richten dat ik steeds minder vaak en minder hard onderuit ga en met veel meer liefde en mildheid mezelf kan accepteren: (on)gewoon zoals ik ben.

Een plek creëren voor mensen zoals ik: net een beetje anders die zich thuis willen voelen zonder hard te werken en zich aan te passen aan wat ‘normaal’ is. Een plek voor mensen die anders denken, anders voelen, anders ervaren. Daar is mijn coaching op gericht: dat jij (on)gewoon jezelf mag zijn op deze wereld.